به ddddd12  خوش آمدید

نمونه ای از سایتها و وبلاگها

گل نرگس بیا دردم دوا کن

http://entezarzohoor.blogfa.com

http://ddddd12.blogfa.com

http://ddddd12.blogsky.com

خراسانی ها(ایرانی ها)

حدیث شماره : 1038 *
* عفان بصرى ، از امام صادق علیه السلام روایت کرده که گفت به من فرمود : آیا مىدانى چرا ( شهر قم ) ، قم ، نامیده شده است ؟ عرضکردم : خدا ورسول او و شما ، داناترید ، فرمود : قم نامیده شده ، زیرا اهل آن با حضرت قائم علیه السلام اجتماع کرده وهمراه آنحضرت قیام نموده و در کنار او استقامت بخرج داده ویاریش خواهند نمود .

* حدیث شماره : 1039 *
* حسن بن محمد بن حسن قمى ، صاحب کتاب تاریخ قم به اسانید خود از امام صادق علیه السلام نقل کرده که فرمود : شهر کوفه از مؤمنین تهى خواهد شد وعلم از آنجا هجرت کرده وبه جاى دیگر پناه مى برد مانند مار که به لانه خود مى خزد . سپس در شهرى بنام ، قم ، ظاهر شده که آن شهر معدن علم وفضل مى گردد ، تا آنجا که دیگر در زمین کسى که در دین خود ضعیف ونادان باقى بماند یافت نخواهد شد ، حتى نو عروسان ، آنزمان نزدیک قیام قائم ما خواهد بود .
خداوند قم واهل آنرا از کسانى قرار دهد که همراه حضرت حجت ( علیه السلام ) قیام مى نمایند . واگر اینگونه ( شهر قم مرکزیت علم وفضل در آن ) نباشد ، زمین ساکنان خود را در خود فرو خواهد برد ، ودیگر در زمین حجتى باقى نخواهد ماند . آنگاه علم از آنجا ( از قم ) به سائر شهرها در شرق وغرب عالم پخش شده وحجت بر مردم جهان تمام مى گردد ، تا آنجا که در زمین کسى نخواهد ماند که نداى علم ودین به گوش او نرسیده باشد ، سپس حضرت قائم ( علیه السلام ) ظاهر شده وموجب انتقام گرفتن وخشم خداوند بر مردم مى گردد ، زیرا خداوند از مردم انتقام نخواهد گرفت مگر پس از آنکه آنها حضرت حجت ( علیه السلام را ) انکار کنند .

* حدیث شماره : 1041 *
* على بن نعمان ، از ابو الاکراء علی بن میمون صائغ ، از امام صادق علیه السلام روایت کرده که فرمود : خداوند به شهر ، کوفه ، بر سائر شهرها وبه مؤمنین آن بر مؤمنین سائر شهرها ، احتجاج نموده ، وبه شهر قم بر سائر شهرها وبه اهل آن بر جمیع اهل مشرق ومغرب از جن وانس ، احتجاج مى نماید ، خداوند ، قم ، واهل آنرا مانند اشخاص ضعیف در دین ، ترک نکرده بلکه آنها را توفیق داده و تائید نموده است سپس فرمود : دین ومردم ، در قم ، خوار و ضعیف خواهند بود واگر این گونه نباشد ، مردم از همه جا به آن روى آورده آن شهر ( قم ) خراب شده واهل آن تباه گشته واز آن پس ، قم ، بر سائر شهرها حجت نخواهد بود ، ودر صورتى ( که قم به ویرانى کشیده شود ) دیگر آسمان وزمین ثبات نداشته واز هم خواهند پاشید ، ولحظه اى مهلت داده نخواهند شد . براستى بلاها از ، قم ، واهل آن دفع شده ، وزمانى خواهد آمد که شهر ، قم ، واهل آن حجت بر جهانیان خواهد بود ، واین امر در زمان غیبت قائم ما تا زمان ظهورش خواهد بود . واگر چنین نباشد . زمین اهل خود را در کام خود فرو خواهد برد وهیچ ظالم وستمگرى نمى تواند قصد ناروایى نسبت به ، قم داشته باشد ، چه اینکه خداوند که بر کنندهء ریشهء ستمگران است ، او را ریشه کن خواهد ساخت . وبه گونه اى با بلا ومصیبت یا بوسیله دشمنى او را از سوء قصد به ، قم ، منصرف خواهد نمود ، وخداوند یاد قم واهل آنرا از صفحهء ذهن وحافظهء ستمگران در زمان قدرت ودولتشان ، محو نموده ، همچنانکه یاد خود را از آنان سلب کرده است .

* حدیث شماره : 242 *
* ابو هریره از رسول الله صلى الله علیه وآله روایت مىکند که حضرت فرمود : اگر دین در ستارهء ثریا باشد مردانى از فارس بسوى آن رفته و به آن دست مىیابند .

* حدیث شماره : 251 *
* ابى قلابه ، از ثوبان نقل کرده و آنرا به پیامبر ( ص ) نسبت نداده است ، در آن آمده است : هر گاه دیدید پرچمهاى سیاه از سمت خراسان ظاهر شده نزد آنها رفته هر چند از روى یخ بگذرید . خلیفة الله ، حضرت مهدى ( علیه السلام ) میان آنان مىباشد .

* حدیث شماره : 623 *
* از علی علیه السلام : پرچمهاى سیاهى براى جنگ با سفیانى قیام کرده که در میان آنها جوانى از بنى هاشم بوده که در کتف چپ او خالى نمایان مى باشد وجلودار آن پرچمها مردى از ، بنى تمیم ، بوده که شعیب بن صالح نامیده شده وسپاه سفیانى را فرارى مى دهند

* حدیث شماره : 255
* مسلم بن یسار ، از سعید بن مسیب ، از رسول الله صلى الله علیه وآله روایت مىکند که حضرت فرمود : پرچمهاى سیاهى از بنى عباس ، از مشرق خروج خواهد کرد وتا زمانى که خدا بخواهد حکومت خواهند نمود ، سپس پرچمهاى کوچکى به رنگ سیاه نیز از مشرق ظاهر مىشوند که با مردى از فرزندان ابو سفیان و یاران او مىجنگند ، و به اطاعت حضرت مهدى علیه السلام در مى آیند .
* *

* حدیث شماره : 570 *
* ابراهیم بن عبید الله بن علاء ، از پدرش از امام صادق علیه السلام وآن حضرت از علی علیه السلام نقل کرده که فرمود : خداوند زمین را از ستمگران پاک نخواهد کرد تا آنکه خون حرامى ریخته شود ، سپس حضرت برنامه بنى امیه وبنى عباس را در حدیثى طولانى ذکر کرده ، سپس فرمود : زمانیکه شخصى از ما در خراسان قیام کرده وبر سرزمین ، کوفان وملتان غلبه نمود واز جزیرهء بنى کاوان گذشت ونیز شخصى دیگر از ما در جیلان قیام کرده و قبائل ، آبر و دیلمان به او بپیوندند ، و براى یارى فرزند من ( مهدى ) پرچمهاى ترک بطور پراکنده در گوشه وکنار جهان در میان کم وبیش مشکلات به اهتزاز در آمد وزمانى که بصره خراب شده و رئیس امارت و حکومت در مصر قیام کند ، سپس حضرت حکایتى طولانى را ذکر کرد ، و فرمود : زمانیکه هزاران نفر تجهیز شده و صفها کشیده شد وشخص بزرگتر ، شخص کوچکتر را بکشد آنگاه شخص دیگرى قیام کند و انقلاب نماید و کافر هلاک شود ، سپس قائم منتظر وامام نهان و ناشناخته که صاحب فضل و شرف بوده قیام مىنماید و او از فرزندان توست اى حسین ، در حالیکه هیچ فرزندى مانند او نخواهد بود ، در بین رکنین ( بین رکن ومقام در مکه ) با دو لباس کهنه قیام کرده و بر جن و انس غلبه مىنماید و [ انتقام از ] دو خون را در زمین ترک نخواهد کرد خوشا به حال کسى که زمان او را درک کرده و شاهد دوران آن حضرت باشد .

* حدیث شماره : 620 *
* از علی علیه السلام نقل است که فرمود : زمانیکه پرچمهاى سیاه که در بین آنها شعیب بن صالح مىباشد بر علیه سفیانى برافراشته گردد آن زمان است که مردم آرزوى حضرت مهدى علیه السلام را داشته و او را مىخوانند ، آنگاه حضرت از مکه با پرچم رسول الله صلى الله علیه و آله قیام کرده و دو رکعت نماز مىگذارد در حالیکه مردم از قیام آن حضرت بخاطر طول زمان و شدت بلایا و گرفتاریها ناامید گشته اند وپس از آنکه از نماز فارغ شد مىفرماید ، اى مردم بلا وگرفتاریها ، امت حضرت محمد صلى الله علیه و آله را بطور عموم و اهل بیت او را بطور خصوص فرا گرفته است .

* حدیث شماره : 621 *
* از علی علیه السلام که فرمود : زمانیکه سپاه سفیانى بطرف کوفه حرکت مى کند ، بدنبال اهل خراسان براى جنگ فرستاده ولى اهل خراسان براى یارى وطلب حضرت مهدى علیه السلام با پرچمهاى سیاه قیام کرده وبفرماندهى شعیب بن صالح با سپاه سفیانى در محل اصطخر ( مسجد سلیمان ) روبرو شده وجنگ بزرگى اتفاق مى افتد که خراسانیها پیروز شده وسپاه سفیانى فرار مى کند ، آنوقت استکه مردم آرزوى حضرت مهدى علیه السلام را کرده واو را طلب مى نمایند .

* حدیث شماره : 622 *
* از علی علیه السلام : سفیانى بر شام چیره شده ، آنگاه بین آنها جنگى در مى گیرد در محلى بنام ، قرقیسیا ، چنانکه پرندهاى آسمان ودرندگان زمین از گوشت مردارهاى آنها سیر مى گردند . سپس شکافى در پشت سپاه واقع شده پس گروهى از آنها وارد خراسان گشته وسپاه سفیانى بدنبال آنها وارد کوفه شده وشیعیان آل محمد ( صلى الله علیه وآله ) مى کشند . سپس اهل خراسان براى یارى وطلب حضرت مهدى علیه السلام قیام مى نماید .

* حدیث شماره : 720 *
* حذلم بن بشیر روایت کرده و مىگوید : به امام زین العابدین علیه السلام عرض کردم : که خروج حضرت مهدى علیه السلام را برایم تعریف نما ، حضرت فرمود : قبل از قیام آن حضرت شخصى خروج خواهد کرد بنام عوف السلمى در سرزمین جزیره ( حجاز ) و منزلش در ، بکریت ، بوده ودر مسجد دمشق کشته خواهد شد . بعد از آن شعیب بن صالح از سمرقند خروج کرده وبعد از آن سفیانى ملعون از وادى ، یابس ، از فرزندان عتبه بن ابى سفیان ، خروج خواهد کرد . هنگامیکه سفیانى خروج کند حضرت مهدى علیه السلام مخفى مىگردد .

249 - " یخرج ناس من المشرق ، فیوطئون للمهدی "
* حدیث شماره : 249 *
* عبد الله بن حارث بن جزء زبیدى ، از رسول الله صلى الله علیه وآله روایت کرده که فرمود : گروهى از مشرق خروج خواهند کرد که خود را براى حضرت مهدى علیه السلام آماده مىسازند .

* حدیث شماره : 250 *
* ابو نعیم ، از ثوبان ، از رسول الله صلى الله علیه وآله نقل کرده است که فرمود : پرچمهاى سیاهى از سمت مشرق پدیدار خواهند شد که دارندگان آنها دلهایى سخت تر و محکمتر از آهن دارند و هر کسى خبر آنها را بشنود باید بسوى آنها رفته وبا ایشان بیعت نماید هر چند از روى یخ بگذرد .

* حدیث شماره : 796 *
* معمر بن یحیى بن سام ، از ابو خالد کابلى ، از امام باقر علیه السلام روایت کرده که فرمود : گویا مى بینم گروهى از مشرق قیام کرده وحق را مطالبه مىنمایند وبه آنها نمىدهند . دو باره آنرا مطالبه کرده وبه آنها داده نمىشود وزمانى که مىبینند با آنان چنین رفتار مى شود شمشیرهاى خود را بر دوش گرفته آماده مبارزه مىشوند آنگاه حق را به آنها داده ، ولى دیگر قبول نکرده وقیام مىنمایند . وشمشیرهاى خود را جز به صاحب شما ( حضرت صاحب الزمان علیه السلام ) تحویل نخواهند داد ، کشته هاى آنان شهید مى باشند . اما من چنانچه در آن زمان باشم ، خود را براى حضرت صاحب الامر ( علیه السلام ) نگه خواهم داشت ( یعنى همراه آنان قیام نخواهم کرد ) .
796 - المصادر :
* : النعمانی : ص 273 ب 14 ح 50

* حدیث شماره : 621 *
* از علی علیه السلام که فرمود : زمانیکه سپاه سفیانى بطرف کوفه حرکت مى کند ، بدنبال اهل خراسان براى جنگ فرستاده ولى اهل خراسان براى یارى وطلب حضرت مهدى علیه السلام با پرچمهاى سیاه قیام کرده وبفرماندهى شعیب بن صالح با سپاه سفیانى در محل اصطخر ( مسجد سلیمان ) روبرو شده وجنگ بزرگى اتفاق مى افتد که خراسانیها پیروز شده وسپاه سفیانى فرار مى کند ، آنوقت استکه مردم آرزوى حضرت مهدى علیه السلام را کرده واو را طلب مى نمایند .
621 - المصادر :
* : ابن حماد : ص 86

* حدیث شماره : 798 *
* سعید ابو عثمان ، از جابر ، از امام باقر علیه السلام روایت کرده که فرمود : جوانى از بنى هاشم که در کف دست راست او خالى مىباشد همراه با برچم هاى سیاه از خراسان قیام کرده وقبل از او ، شعیب بن صالح ، قیام خواهد کرد . با یاران سفیانى مى جنگد وآنها را شکست مىدهد .
798 - المصادر :
* : ابن حماد : ص 84 - حدثنا سعید أبو عثمان ، عن جابر ، عن أبی جعفر قال : -
* : عقد الدرر : ص 128 ب 5 - عن ابن حماد .
* : عرف السیوطی ، الحاوی : ج 2 ص 68 - عن ابن حماد ، وفیه ( . . بکفه الیمین ) .
* : برهان المتقی : ص 151 ب 7 ح 20 - عن ابن حماد .
* : ملاحم ابن طاووس : ص 53 ب 97 - عن ابن حماد ، وفیه ( . . ویأتی من خراسان )

رجعت

1152 - " أیام الله ثلاثة : یوم یقوم القائم علیه السلام ، ویوم الکرة ، ویوم القیامة "
* حدیث شماره : 1152 *
* موسى بن حناط گفت از امام صادق ( ع ) شنیدم که مى فرمود : ایام الله سه روز است ، روزى که قائم ( ع ) ظهور کند ، وروز رجعت ، وروز رستاخیز "
1152 - المصادر :
* : مختصر بصائر الدرجات : ص 18

·             * حدیث شماره : 1153 *
* این روایت به نحو ارسال از امام صادق ( ع ) نقل شده که حضرت در باره رجعت فرمود : " همانا کسانى که ایمان ناب وکامل وکسانى که کفر خالص داشته اند هنگام ظهور قائم ( ع ) به دنیا بر مى گردند ، ولى غیر از این افراد تا روز قیامت کسى به دنیا بر نمى گردد .

·             "
* حدیث شماره : 875 *
* داود بن راشد ، از حمران بن اعین ، از امام باقر ( ع ) نقل کرده که فرمود : بزودى همسایه شما ، حسین بن علی علیهما السلام ، دو باره به دنیا باز خواهد گشت و آنقدر حکومت مىکند که ابروهاى وى از شدت پیرى به روى چشمانش مىافتد .
875 - المصادر :
* : بصائر الدرجات ، سعد بن عبد الله : - على ما فی البرهان .
* : مختصر بصائر الدرجات : ص 22

·             حدیث شماره : 1156 *
* محمد بن مسلم مى گوید از حمران بن أعین وأبا الخطاب شنیدم که آندو از امام صادق ( ع ) شنیده اند که مى فرمود : نخستین کسى که زمین برایش شکافته مى شود وبه دنیا بر مى گردد حسین بن علی علیهما السلام است ، رجعت عمومى نیست بلکه براى عده اى خاص است ، وجز کسانى که ایمان خالص ویا کفر خالص داشته باشند ، رجعت ندارند "

·             * حدیث شماره : 876 *
* محمد بن زید نخعى ، از سیف بن عمیره ، از امام باقر علیه السلام نقل کرده که فرمود : هنگامیکه حضرت قائم علیه السلام قیام فرماید ، به مؤمن در قبرش مى گویند : صاحبت قیام کرده اگر دوست داشته باشى مى توانى زنده شده وبه او ملحق گردى واگر هم دوست داشته باشى مىتوانى تحت لطف وکرامت پروردگارت بمانى .
876 - المصادر :
* : الفضل بن شاذان : على ما فی غیبة الطوسی .
* : دلائل الإمامة : ص 257

·             * حدیث شماره : 1166
* أحمد بن محمد از ابو عبد الله برقى مرفوعا از امام صادق ( ع ) نقل مى کند که حضرت به داود رقى که در حال رفتن بود نگریست وفرمود : کسى که خوشحال مى شود به مردى از یاران قائم ( ع ) بنگرد ، باید به این شخص ( داود رقى ) بنگرد ، ودر جایى دیگر فرمود : وى را ( داود ) میان خود به منزلهء مقداد رحمة الله ، بشمار آورید .

·                                               درضمن دو حدیث طولانی با شماره های 1161 و 529  در این مورد وجود دارد

روم

• حدیث شماره : 218 *
  * مستورد ، از عمرو بن عاص ، نقل کرده که گفت : از رسول الله صلى الله علیه وآله شنیدم فرمود : سخت ترین دشمنان شما ( مسلمانان ) رومیها هستند که هلاکت ونابودى آنها فقط با وقوع ، ساعت ، ( ساعت قیام حضرت مهدى علیه السلام یا قیامت ) خواهد بود .
  218 - المصادر :
  * : أحمد : ج 4 ص 230
• * حدیث شماره : 221 *
  * عوف بن مالک اشجعى از رسول الله صلى الله علیه وآله روایت مى کند که حضرت فرمود : اى عوف ، بشمار ، شش امر قبل از قیام ساعت اتفاق خواهد افتاد . نخست از دنیا رفتن من خواهد بود ، راوى مى گوید : من به گریه افتادم ورسول الله صلى الله علیه وآله براى آنکه مرا ساکت کند ، فرمود : بگو این یک ، و دومى فتح بیت المقدس ، بگو دو ، سومى دو نوع مرگ ناگهانى است که مانند طاعون گوسفندان میان امت من اتفاق خواهد افتاد ، بگو سه ، چهارمى فتنه وبلائى است که گریبانگیر امت من مىگردد ( واین را حضرت خیلى بزرگ شمرد ) بگو چهار ، پنجمى آنستکه در میان شما مال بقدرى زیاد مى شود که اگر به کسى ( فقیر ) صد دینار بدهند . عصبانى مى گردد ، بگو پنج ، و ششمى آنها اینستکه صلحى میان شما ومیان بنى الاصفر ، واقع مى شود ، ولى بعدا آنها دوباره متعرض شما شده وبا شما مىجنگند ، ومسلمانان در آنروز در سرزمینى بنام غوطه خواهند بود که در شهر دمشق قرار دارد .
  221 - المصادر :
  * : الحمیدی : على ما فی سند البخاری ، ودلائل النبوة .
  * ابن حماد : ص 7
• 219 - " تقوم الساعة والروم أکثر الناس "
  * حدیث شماره : 219 *
  * عبدالکریم بن حرث ، از مستورد قرشى ، نقل کرده که گفت : از رسول الله صلى الله علیه و آله شنیدم که فرمود : هنگام قیام ، ساعت ، ( قیامت یا قیام حضرت مهدى علیه السلام ) روم اکثریت مردم را خواهد داشت .
  219 - المصادر :
  * : ابن حماد : ص 134
• * حدیث شماره : 220 *
  * سعید مقبرى ، از ابو هریره ، از رسول الله صلى الله علیه وآله روایت کرده که فرمود : ساعت ، ( قیامت یا قیام حضرت مهدى علیه السلام ) بر پا نخواهد شد تا آنکه امت من مانند دیگران ، به حکومت وقدرت رسیده ، ومطابق ، آنها عمل خواهند کرد ، مردم گفتند : یا رسول الله آیا مانند فارس وروم حکومت خواهند کرد ؟ حضرت فرمود : مگر غیر از فارس وروم ، مردمى دیگر هم هستند !
  المفردات : مأخذ الأمم : أی تسلک مسلکها .
  * *
  * : العمدة : ص 467 ح 979 - عن روایة البخاری الأولى ، وأورد أیضا أول روایته الثانیة .
  * : غایة المرام : ص 575 ب 67 ح 3 - عن البخاری :
  * : البحار : ج 28 ص 30 - 31 - عن جامع الأصول ، عن البخاری ، عن أبی هریرة : -
  220 - المصادر :
  * : أحمد : ج 2 ص 325
• * حدیث شماره : 225 *
  * عبد الله بن بشیر خثعمى ، از کعب روایت کرده و آنرا به رسول خدا ( ص ) نسبت نداده است ، در این روایت آمده است : حضرت مهدى علیه السلام براى جنگ با رومیها مى رود آنگاه تابوت سکینه ( میراث حضرت موسى علیه السلام ) را از غارى درانطاکیه خارج مى نماید که در آن توراتى که بر حضرت موسى علیه السلام نازل شده وانجیلى که به حضرت عیسى علیه السلام نازل گردیده وجود دارد ، آن حضرت میان اهل تورات به تورات و میان اهل انجیل طبق انجیل حکم مىفرماید .
  * *
  * : ملاحم ابن طاووس : ص 67 ب 137
• 215 - " تخرج الروم فی الملحمة العظمى ، ومعهم الترک وبرجان والصقالبة "
  * حدیث شماره : 215 *
  * ابو قبیل ، از جمعى از اصحاب پیامبر نقل کرده و آنرا به پیامبر ( ص ) نسبت نداده است ، در آن آمده است که : در جنگ بزرگى که اتفاق مى افتد ، روم همراه با ترک ، و برجان ( دو گروه از نژادهاى اطراف مدیترانه ) وصقالبه ( اهل ایتالیا ومنطقه ترکیه ) در آن جنگ شرکت مىنمایند .
• * حدیث شماره : 647 *
  * از اصبغ بن نباته گفت که امیر المؤمنین علی علیه السلام در خطبهء خود حضرت مهدى علیه السلام ویاران آنحضرت واسامى آنها را ذکر فرمود . ابو خالد حلبى عرضکرد که آنها را براى ما توصیف نما ، حضرت فرمود : حضرت مهدى علیه السلام شبیه ترین مردم از جهت خلقت وزیبایى واخلاق به رسول خدا صلى الله علیه وآله مى باشد . آیا نمى خواهید شما را از یاران آنحضرت وتعداد آنها مطلع نمایم : گفتند بله یا امیر المؤمنین فرمود . . . . .
  احنف گفت : سفیانى از چه قومى مى باشد ؟ امیر المؤمنین علیه السلام فرمود : او از بنى امیه ودائىهاى او از قبیلهء کلب بوده و او عنبسة بن مرة بن کلیب بن سلمة بن عبد الله بن عبدالمقتدر بن عثمان بن معاویة بن ابى سفیان بن حرب بن امیة بن عبد شمس بوده که بدترین مخلوقات الهى وملعون ترین وپلید ترین خلق خدا وظالم ترین آنهاست . وهمراه با سپاهان وقوم وقبیلهء خود همراه با صد وهفتاد هزار نفر در کنار دریاچهء طبریه فرود آمده که حضرت مهدى علیه السلام از چپ وراست که در جلو او جبرئیل حرکت مى نماید بطرف سفیانى رفته ودر شب حرکت کرده ودر روز مخفى شده ومردم نیز بدنبال حضرت حرکت کرده تا آنکه با سفیانى در کنار دریاچهء طبریه روبرو شده وخداوند بر سفیانى غضبت نمود که سبب مى شود مردم نیز از او خشمگین گشته تا آنکه پرندگان با بالهایشان وکوهها با سنگهایشان وملائکه با صداهایشان آنها را ( سفیانى وسپاهش را ) هدف قرار داده ( شاید اشاره به این باشد که تمام قواى طبیعى نیز به حضرت کمک مى نمایند ) وساعتى نخواهد گذشت تا آنکه خداوند اصحاب سفیانى را هلاک کرده وسفیانى تنها گشته وحضرت مهدى علیه السلام او را گرفته ودر زیر درختى که شاخه هاى آن آویزان است در کنار دریاچهء طبریه ، گردن زده وخود فرمانرواى شهر دمشق مى گردد . وآنگاه پادشاه روم در میان صد هزار صلیب که در زیر هر یک از آنها ده هزار نفر مى باشند خروج کرده وبزور سر نیزه طرسوس ، را فتح کرده ومال واموال مردم را غارت مى نماید . وخداوند جبرئیل را به ، مصیصه ، ومنازل آن فرستاده ، وآنجا را با آنچه که در آن است بلند کرده ودر آسمان آویزان مىنماید ووقتى که پادشاه روم به آنجا مى رسد مى بیند که از شهر خبرى نیست ومىگوید کجاست شهرى که روم از آن مى ترسید که ناگهان صداى خروس هاى وسگها وشیههء اسبها را از بالاى سر خود مى شنود و . . . . .
  647 - المصادر :
  * : فتن السلیلی ؟ على ما فی ملاحم ابن طاووس .
  * : ملاحم ابن طاووس : ص 145 ب 79
• * حدیث شماره : 223 *
  * یحیى بن أبی عمرو شیبانى ، از ذى مخبر بن اخى النجاشى از رسول الله صلى الله علیه وآله نقل کرده که فرمود : شما ( مسلمانان ) با روم براى ده سال صلح مىنمائید که دو سال رومیها به آن وفا کرده ولى در سال سوم آنرا نقض مىکنند ، یا چهار سال وفا مى کنند ودر سال پنجم نیرنگ وخدعه کرده وصلح را مى شکنند ، آنزمان لشکر شما وارد شهر آنها ( رومیها ) شده ، آنگاه شما وآنها به جائى مى روید که دشمنى در آنجا در تعقیب رومیهاست . و خداوند شما را پیروز گردانیده وشما از غنائمى که بدست آورده اید خوشحال شده ودر سبزه زارى که داراى ، تپه هائى ، مى باشد ، فرود مى آئید ، آنگاه یکى از شماها مى گوید : خدا پیروز شد . ویکى از رومیها مى گوید : صلیب پیروز شد ، ومدتى به همین گونه ، با یکدیگر بسر مىبرند تا آنکه مسلمانان ناراحت مى گردند ، واز آنجا که صلیب از مسلمانان دور نمى باشد ، ناگهان یکى از مسلمانان با حمله به صلیب ، آن را مى شکند ورومیها هم متعاقبا حمله کرده و آن مسلمان را مى کشند ، وگروههایى از مسلمانان دست به اسلحه برده ورومیها هم متقابلا دست به اسلحه مىبرند که در آن میان ، آن گروه مسلمان به شهادت مى رسند در آن هنگام رومیها نزد پادشاه خود مى روند ومى گویند ما حمله عربها را دفع کردیم ، دیگر منتظر چه هستید ؟ سپس در مدت نه ماه به مدت باردارى یک زن به جمع آورى نیرو مىپردازند وهشتاد پرچم را به اهتزاز در آورده که در زیر هر پرچمى دوازده هزار نفر نیرو بسر مى برد .
  223 - المصادر :
  * : ابن حماد : ص 137
• * حدیث شماره : 224 *
  * براح از ارطاة ، نقل کرده و آنرا به پیامبر ( ص ) نسبت نداده است ، در این روایت آمده است : میان حضرت مهدى علیه السلام وحکومت روم بعد از کشته شدن سفیانی وغارت شدن قبیله او بدست حضرت ، صلح واقع مى گردد تا آنجا که تجار وبازرگانان دو طرف ، به کشورهاى یکدیگر سفر مى کنند وسه سال مشغول ساختن کشتیهاى خود مى گردند ، . . . .
  224 - المصادر :
  * : ابن حماد : ص 142

سفیانی = 03

• حدیث شماره : 290 *
  * روایت از منابع سنیها ، ابن حماد از رسول الله صلى الله علیه وآله : سفیانى سپاهى به مدینه فرستاده و دستور مىدهد که هر کسى را که از بنى هاشم مىباشند ، حتى زنان حامله را بکشند و این کار را به این جهت انجام مىدهد که شخصى هاشمى از مشرق بر علیه یاران سفیانى خروج مىکند و سفیانى مىگوید تمام این بلاها و کشتن یاران من بخاطر آن هاشمى و یاران اوست . پس دستور قتل آنها را داده ، تا آنکه دیگر در مدینه کسى از بنى هاشم ، حتى زنان آنها دیده نشده یا کشته شده یا از ترس فرار کرده و به بیابانها و کوهها گریخته و یا به مکه پناهنده شده است . تا مدتى سپاه سفیانى چنین رفتار نموده ، سپس دست نگهمیدارند ، اما پس از آنهم هنوز ترسان و هراسان بوده تا آنکه حضرت مهدى علیه السلام ظاهر شده و تمامى آنها ( بنى هاشم ) به دور آن حضرت در مکه جمع مىگردند .
  290 - المصادر :
  * : ابن حماد : ص 89
• 1034 - " إذا خرج السفیانی یبعث جیشا إلینا وجیشا إلیکم فإذا کان کذلک فأتونا على ( کل ) صعب وذلول "
  * حدیث شماره : 1034 *
  * اسماعیل بن أبان ، از یونس بن أبی یعفور روایت کرده که مىگوید از امام صادق علیه السلام شنیدم مىفرمود : زمانى که سفیانى خروج کند ، سپاهى بسوى ما ( به مدینه ) وسپاهى به سوى شما ( به عراق ) خواهد فرستاد : اگر این مسأله اتفاق افتاد شما با هر مرکب چموش یا رام وغیر چموش ( بهر وسیله اى که مى توانید ) خود را به ما ( بمدینه ) برسانید .
  1034 - المصادر :
  * : النعمانی : ص 306 ب 18 ح 1
• * حدیث شماره : 303 *
  * معمر ، از قتاده ، مرفوعا آنرا از رسول الله صلى الله علیه وآله روایت کرده که حضرت فرمود : پس از مرگ خلیفه ( در حجاز ) اختلافى خواهد افتاد ، آنگاه مردى ( مهدى علیه السلام ) از مدینه خارج شده وبه مکه مى رود ، ومردم به سوى آن شخص ( مهدى علیه السلام ) رفته هر چند آن حضرت از بیعت نا خشنود است ، ولى میان رکن ومقام با او بیعت مىنمایند ، سپس سپاهى از شام به سمت حضرت آمده ، اما همین که به زمین بیداء ، مى رسند ، زمین آنها را در کام خود فرو مى برد . آنگاه گروههایى از عراق و متدینین و ابدال و مؤمنین عالى مقام از شام خدمت آنحضرت رسیده و با وى بیعت مى نمایند . و آن زمان حضرت گنجها را بیرون آورده واموال را تقسیم مىکند واسلام را در زمین مستقر مىسازد ، آن حضرت به همین وضعیت هفت یا نه سال حکومت خواهد کرد .
• حدیث شماره : 1003 *
  * یعقوب بن یزید ، از زیاد قندى ، از گروهى از یارانش از امام صادق علیه السلام روایت کرده که از آن حضرت سئوال شد ، آیا خروج سفیانى از وقایع حتمیه است ؟ حضرت فرمود : آرى وکشته شدن نفس زکیه وقیام حضرت قائم ( علیه السلام ) از وقایع حتمیه بوده وفرو رفتن ( سپاه سفیانى ) در سرزمین بیداء وظاهر شدن دستى از آسمان ، ونداء از آسمان هم از حتمیات است . عرض کردم : منظور از ندا چیست ؟ فرمود : منادى از آسمان باسم حضرت قائم وپدرش ( علیهما السلام ) ندا خواهد داد .
  1003 - المصادر :
  * : النعمانی : ص 257 ب 14 ح 15
• * حدیث شماره : 851 *
  * ابن لهیعه ، از ابو زرعة ، از امام باقر علیه السلام روایت کرده که فرمود : زمانیکه پناهنده مکه ( حضرت مهدى علیه السلام ) فرورفتن سپاه ( سفیانى ) را مىشنود با دوازده هزار تن که میان آنها ابدال وبزرگانى هستند ، از مکه خارج شده تا در زمین ، ایلیا ، فرود مىآید . آنگاه کسى که آن سپاه را فرستاده ( یعنى سفیانى ) وقتى مىشنود آن حضرت در ، ایلیا ، فرود آمده مىگوید : بخدا سوگند آن حضرت داراى عبرت و عجائبى است ، من بسوى او سپاه فرستادم ولى در زمین فرو رفتند و این خیلى شگفت آور است ، آنگاه سفیانى خود را به حضرت رسانده و با او بیعت مىکند . اما فامیل ( دائىهاى او ) از قبیله کلب او را سرزنش کرده و مىگویند خدا پیراهنى ( لباس پادشاهى و فرمانروایى ) را که به تن تو کرده بود ، در آوردى و او مىگوید آیا صلاح مىدانید که بیعت خود را پس بگیرم ، مىگویند آرى ، پس نزد حضرت آمده ومىگوید بیعت خود را از من بردار ولى حضرت قبول نکرده و به او مىگوید : آیا دوست دارى که بیعت را پس بگیرى مىگوید : آرى ، سپس حضرت بیعت را از او برداشته و مىفرماید : این کسى است که از اطاعت من بیرون شده ، آنگاه دستور مىدهد در منطقه ، بلاطهء ایلیا ، او را گردن بزنند ، سپس حضرت به قبیله کلب حمله کرده و آنها را غارت مىنماید وکسى که نتواند آنروز براى خود غنیمتى جمع کند ناکام خواهد بود .
  851 - المصادر :
  * : ابن حماد : ص 95 - حدثنا الولید ورشدین ، عن ابن لهیعة قال : حدثنی أبو زرعة ، عن محمد بن علی قال : -
  * : عقد الدرر : ص 84 ب 4 ف 2
•  

سفیانی = 02

·                                       حدیث شماره : 289 *
* روایت از منابع سنیها ، به نقل از رسول الله صلى الله علیه وآله : مردى از آل ، عنبسة بن ابى سفیان ، یعنى سفیانى ، کوفه را خراب خواهد کرد .

·                                       * حدیث شماره : 635 *
* از علی علیه السلام : بعد از آنکه نماینده ومأمور سفیانى کوفه ( عراق ) را به شدت زیر پا گذاشت وآنجا را کاملا کوبید ، وبهم زد ، سفیانى به او دستور مى دهد که به طرف حجاز حرکت کند و او هم وارد مدینه شده ودر میان قریش با شمشیر عمل کرده واز قریش وانصار چهار صد نفر را کشته وشکم زنان را پاره کرده وبچه ها را مى کشند ونیز دو برادر وخواهر را بنام محمد وفاطمه را کشته وجلو در مسجد مدینه به دار مى کشد .
635 - المصادر :
* : ابن حماد : ص 88

·                                       * حدیث شماره : 1034 *
* اسماعیل بن أبان ، از یونس بن أبی یعفور روایت کرده که مىگوید از امام صادق علیه السلام شنیدم مىفرمود : زمانى که سفیانى خروج کند ، سپاهى بسوى ما ( به مدینه ) وسپاهى به سوى شما ( به عراق ) خواهد فرستاد : اگر این مسأله اتفاق افتاد شما با هر مرکب چموش یا رام وغیر چموش ( بهر وسیله اى که مى توانید ) خود را به ما ( بمدینه ) برسانید .
1034 - المصادر :
* : النعمانی : ص 306 ب 18 ح 17

·                                       * حدیث شماره : 294 *
* ابو اسماء رحبى ، از ثوبان ، و او از رسول الله صلى الله علیه وآله روایت کرده که حضرت فرمود : گنجى در نزد شماست ( این گنج در مکه وشاید در عراق باشد ) که برسر آن جنگى میان سه نفر از فرزندان پادشاهان اتفاق مىافتد که هیچ یک درآن به پیروزى نمىرسند ، سپس از سمت مشرق پرچمهاى سیاهى پدیدار مىشود وبا شما نبردى خواهند کرد که هرگز مانند آن اتفاق نیفتاده است ( راوى مىگوید سپس حضرت چیزى فرمود که آن را بخاطر ندارم ) آنگاه فرمود : هنگامى که آن پرچمها را دیدید به هر وسیله اى که مى توانید هرچند از روى یخ بگذرید ، خود را به آنها رسانده وبا ایشان بیعت نمائید زیرا او خلیفهء خدا ، حضرت مهدى علیه السلام مى باشد .

·                                       295 - " یحسر الفرات عن جبل من ذهب ، فیقتتل الناس علیه ، فیقتل من کل مئة تسعون أو قال : تسعة وتسعون ، کلهم یرى أنه ینجو "
* حدیث شماره : 295 *
* سهیل بن أبو صالح ، از پدرش ، از ابو هریره از رسول الله صلى الله علیه وآله روایت کرده است که حضرت فرمود : رودخانهء فرات کوهى از طلا را ظاهر خواهد ساخت که مردم بر سر آن چنان مىجنگند که از هر صد نفر نود ، یا نود و نه نفر کشته مىشوند همهء کسانى که درگیر جنگ هستند تصور مىکنند که خودشان پیروز خواهند شد .
295 - المصادر :
* : عبد الرزاق : ج 11 ص 382 ح 20804

·                                       * حدیث شماره : 297 *
* ابو زرعه ، از عمار یاسر روایت کرده و آنرا به رسول خدا ( ص ) نسبت نداده است ، در این روایت آمده است : حاکمى به نام عبد الله ، حاکمى دیگر را که نام او هم عبد الله مى باشد تعقیب کرده که لشکر دو طرف در محلى بنام ، قرقیسیا ، ( در مرز سوریه وعراق در کنار فرات ) با هم مواجه شده ونبرد بزرگى در مىگیرد . . . . . و سپاه سفیانى مانند تاریکى شب و سیل از هیچ کجا نمى گذرند جز آنکه آنجا را ویران کرده واهل آنجا را مى کشند ، وداخل کوفه مىشوند و شیعیان آل محمد ( صلى الله علیه وآله ) را کشته ودر پى خراسانىها حرکت مى کنند ، واز آن سو نیز اهل خراسان در طلب حضرت مهدى علیه السلام بر آمده وبراى آنحضرت دعوت کرده واو را یارى مىنمایند .

·                                       * حدیث شماره : 622 *
* از علی علیه السلام : سفیانى بر شام چیره شده ، آنگاه بین آنها جنگى در مى گیرد در محلى بنام ، قرقیسیا ، چنانکه پرندهاى آسمان ودرندگان زمین از گوشت مردارهاى آنها سیر مى گردند . سپس شکافى در پشت سپاه واقع شده پس گروهى از آنها وارد خراسان گشته وسپاه سفیانى بدنبال آنها وارد کوفه شده وشیعیان آل محمد ( صلى الله علیه وآله ) مى کشند . سپس اهل خراسان براى یارى وطلب حضرت مهدى علیه السلام قیام مى نماید .
622 - المصادر :
* : ابن حماد : ص 82

·                                       * حدیث شماره : 1035 *
* محمد بن سنان ، از حذیفة بن منصور از امام صادق علیه السلام نقل کرده که فرمود : خداوند مائده و طعامى ( ودر روایت دیگر سفره اى ) در قرقیسیا ، دارد ( کنایه از معرکهء کشت و کشتار فراوان ) که کسى از آسمان ندا خواهد داد که اى پرندگان آسمان واى درندگان زمین بیائید و از گوشت ستمگران وظالمان خود را سیر کنید .
1035 - المصادر :
* : النعمانی : ص 278 ب 14 ح 63

سفیانی= 01

·                               حدیث شماره : 632 *
* از علی علیه السلام : فرزند خورندهء جگرها ( مراد سفیانى استکه از فرزندان هند جگر خوار مى باشد ) از محلى بنام ، یابس ، خروج کرده متوسط القامة بوده وصورتى وحشى وهیکلى بزرگ وچاق داشته که در صورت او اثر آبله دیده مى شود وزمانى که به او نگاه کنى خیال مى کنى یک چشم است . اسم او عثمان ونام پدرش عنبه واز نسل ابو سفیان مى باشد ووارد دمشق شده وبر آن مسلط مى گردد .
632 - المصادر :
* : کمال الدین : ج 2 ص 651 ب 57 ح 9

·                               * حدیث شماره : 720 *
* حذلم بن بشیر روایت کرده و مىگوید : به امام زین العابدین علیه السلام عرض کردم : که خروج حضرت مهدى علیه السلام را برایم تعریف نما ، حضرت فرمود : قبل از قیام آن حضرت شخصى خروج خواهد کرد بنام عوف السلمى در سرزمین جزیره ( حجاز ) و منزلش در ، بکریت ، بوده ودر مسجد دمشق کشته خواهد شد . بعد از آن شعیب بن صالح از سمرقند خروج کرده وبعد از آن سفیانى ملعون از وادى ، یابس ، از فرزندان عتبه بن ابى سفیان ، خروج خواهد کرد . هنگامیکه سفیانى خروج کند حضرت مهدى علیه السلام مخفى مىگردد .
720 - المصادر :
* : غیبة الطوسی : ص 270

·                               * حدیث شماره : 804 *
* ابو ایوب خزاز ، از محمد بن مسلم ، از امام باقر علیه السلام نقل کرده که فرمود : رنگ چهرهء سفیانى ، قرمز وبور وچشمانش آبى رنگ مى باشد ، او هرگز خدا را نپرستید ، ومکه ومدینه را ندیده است مى گوید : اى خدا خونخواهى وآتش ، خونخواهى وآتش ( شاید منظور اینستکه مى خواهم خون اجداد خود ( یزید ومعاویه وابو سفیان و . . . ) را بگیرم حتى اگر به جهنم وآتش بروم )
804 - المصادر :
* : النعمانی : ص 306 ب 19 ح 18

·                               * حدیث شماره : 632 *
* از علی علیه السلام : فرزند خورندهء جگرها ( مراد سفیانى استکه از فرزندان هند جگر خوار مى باشد ) از محلى بنام ، یابس ، خروج کرده متوسط القامة بوده وصورتى وحشى وهیکلى بزرگ وچاق داشته که در صورت او اثر آبله دیده مى شود وزمانى که به او نگاه کنى خیال مى کنى یک چشم است . اسم او عثمان ونام پدرش عنبه واز نسل ابو سفیان مى باشد ووارد دمشق شده وبر آن مسلط مى گردد .
632 - المصادر :
* : کمال الدین : ج 2 ص 651 ب 57

·                               * حدیث شماره : 633 *
* از علی علیه السلام : سفیانى از فرزندان خالد بن یزید بن ابى سفیان استکه داراى هیکل وجثه اى بزرگ بوده که در صورتش آثار آبله ودر چشمش نقطه اى سفید مى باشد که از ناحیه اى از شهر دمشق که ، یابس ، نامیده مى شود در میان هفت نفر که یکى از آنها نیز پرچم دارد خروج مى نماید ، طرفداران آن اعتقاد به پیروزى آن پرچم دارند ، در جلو ان پرچم ترس ووحشت نمایان بوده وهر کس که بخواهد بطرف آن برود ، با دیدن آن فرارى مى گردد .
633 - المصادر :
* : ابن حماد : ص 75

·                               * حدیث شماره : 344 *
* ابو سلمه ، از ابو هریره روایت کرده که حضرت فرمود : مردى از دمشق خروج مى نماید بنام سفیانى که تمامى قبیلهء کلب از او پیروى مى نمایند ، او کشتار مى کند تا آنجا که شکم زنان را مى درد وبچه ها را به قتل مى رساند . آنگاه یمنیها ( قبائل قیس ) جمع مىشوند تا با سفیانى بجنگند ، اما سفیانى آنها را کشته بطورى که هیچ کس پناهى نمى یابد . سپس مردى از اهل بیت من در حره ، ( منطقه اى در مدینه ) خروج مىنماید و خبر او که به سفیانى مىرسد . سپاهى به سوى او مىفرستد ، اما آنها شکست خورده ، وخود سفیانى با همراهانش بسوى او حرکت مى کند ، ولى هنگامیکه به بیداء ، مىرسند زمین آنها را در کام خود فرو مىبرد ، وهیچکس از آنان باقى نمىماند جز کسى که خبر فرورفتن آنها را مى آورد .

·                               ----- وسفیانى بس است براى شما که از دشمنانتان انتقام گرفته و او از نشانه هاى شما ( از علامات ظهور حضرت مهدى علیه السلام ) مىباشد ، و پس از خروج آن فاسق ( سفیانى ) چنانچه شما یک یا دو ماه درنگ کرده و منتظر بمانید تا آنکه بسیارى از دشمنان شما را بکشد ، عیبى نخواهد داشت . یکى از اصحاب ( به امام علیه السلام ) عرض کرد : در آن هنگام با عیال خود چه کنیم ؟
فرمود : مردانتان از او ( سفیانى ) پنهان شوند ، زیرا خشم و غضب و حرص او بر علیه شیعیان ماست ، واما زنها ، خطرى متوجه آنان نخواهد بود ، انشاء الله تعالى ، عرض شد : مردان به کجا رفته و به کجا فرار کنند ؟ فرمود : هر که بخواهد مىتواند به مدینه یا به مکه یا به بعضى از شهرها فرار کند سپس فرمود : او با مدینه چه خواهد کرد ، همانا سپاه آن فاسق به سوى آن خواهد آمد ، به مکه روید ، آنجا محل اجتماع شما خواهد بود ، و فتنه سفیانى بقدر باردارى زن ، نه ماه ، بیشتر نمىباشد و از این مقدار تجاوز نخواهد کرد .
800 - المصادر :
* : النعمانی : ص 300 - 301 ب 18 ح 3

·                               805 - " کم تعدون بقاء السفیانی فیکم ؟ قال قلت : حمل امرأة تسعة أشهر ( قال ) : ما أعلمکم یا أهل الکوفة "
* حدیث شماره : 805 *
* عبدالجبار بن عباس همدانى ، از عمار دهنى از امام باقر علیه السلام روایت کرده که فرمود : مى دانید چقدر سفیانى در میان شما باقى مى ماند ؟ عرضکردم ، بمقدار باردارى زن ، نه ماه ، فرمود : خوب فهمیده اید اى اهل کوفه .
805 - المصادر :
* : غیبة الطوسی : ص 278

·                               1023 - " السفیانی من المحتوم ، وخروجه فی رجب ، ومن أول خروجه إلى آخره خمسة عشر شهرا ، ستة أشهر یقاتل فیها ، فإذا ملک الکور الخمس ملک تسعة أشهر ، ولم یزد علیها یوما "
* حدیث شماره : 1023 *
* ثعلبة بن میمون أبو اسحاق ، از عیسى بن أعین ، از امام صادق علیه السلام نقل کرده که فرمود : خروج سفیانى از رخدادهاى قطعى خواهد بود ودر ماه رجب اتفاق مىافتاد که از ابتداى خروج تا پایان آن پانزده ماه به طول انجامید ، شش ماه از آنرا در جنگ بوده وپس از آنکه شهرهاى پنجگانه ( دمشق - حمص - فلسطین - اردن - قنسرین ) را تصرف کرد ، نه ماه حکومت مىنماید وحتى یکروز هم بیشتر نخواهد شد .
* *
* : منتخب الأثر : ص 457 ف 6 ب 6 ح 15 - عن کمال الدین بتفاوت یسیر .
1023 - المصادر :
* : النعمانی : ص 299 - 300 ب 18 ح 1

·                               * حدیث شماره : 1794 *
* أبو اسحاق همدانى ، از حارث همدانى ، از حضرت علی علیه السلام روایت کرده است که فرمود : مهدى در وقت راه رفتن متمایل به جلو است و گیسوان مجعد دارد ، در گونه اش خالى است ، مبدأ قیامش از سوى مشرق است ، در این زمان سفیانى خروج کند وحکومتش به اندازه حمل یک زن یعنى نه ماه طول مى کشد ، او در شام خروج مىکند واهل شام به او مىپیوندند مگر چند طائفه از قیام کنندگان بر حق که خداوند آنها را از پیروى از سفیانى حفظ مى کند . و با لشکرى انبوه وارد مدینه مىشود ، زمانى که به بیابانهاى مدینه رسید ( بیداء ) خداوند او را به زمین فرو مى برد ، وآن قول خداوند عزوجل است که در قرآن فرموده است : ( ولو ترى إذ فزعوا فلا فوت وأخذوا من مکان قریب ) ( اگر ببینى هنگامى که فریادشان بلند مىشود گریزى نیست واز جایگاهى نزدیک گرفتار مىشوند .

شهر های شام هنگام ظهور وقبل از آن

• حدیث شماره : 267 *
  * ولید بن عیاش ، از عبد الله بن مسعود ، از رسول الله صلى الله علیه وآله روایت کرده که حضرت فرمود : شما را از هفت فتنه که پس از من اتفاق خواهد افتاد ، بر حذر مىدارم ، فتنه اى که از مدینه بروز مىکند ، وفتنهء مکه ، وفتنه اى که از یمن ظاهر مىشود و فتنه اى از مشرق و فتنه اى که از سمت مغرب پدیدار مىشود و فتنه اى که از داخل شام بوجود مىآید و این فتنهء سفیانى مىباشد .
  * حدیث شماره : 732 *
  * حسن بن محبوب ، از یعقوب سراج ، از جابر ، از ابو جعفر ( ع ) امام باقر روایت کرده که فرمود : اى جابر حضرت قائم علیه السلام قیام نخواهد کرد تا آنکه فتنه ، مردم شام را چنان در بر بگیرد که هر چه تلاش مىکنند از آن خلاص شوند نمىتوانند ، وهمچنین کشتارى در بین کوفه وحیره واقع مى شود که کشته هاى دو طرف به یک اندازه خواهند بود ومنادى در آسمان ندا خواهد داد .
• * حدیث شماره : 576 *
  * از علی علیه السلام منقول است که فرمود : زمانیکه خدا بخواهد آل محمد ( صلى الله علیه وآله ) را ظاهر نماید ، جنگ از ماه صفر تا ماه صفر آینده شروع گشته واین ابتداى خروج حضرت مهدى علیه السلام خواهد بود . ابن عباس گفت : اى امیرالمؤمنین ، حوادثى که دال بر ظهورآن حضرت باشد چقدر نزدیک خواهد بود ؟ چشمان علی علیه السلام پر از اشک شد و فرمود : زمانیکه شکافى در سد فرات افتاده و آب به کوچه هاى کوفه برسد ، آنگاه است که شیعیان ما باید آماده دیدار حضرت قائم علیه السلام باشند .
  * حدیث شماره : 628 *
  * از علی علیه السلام : زمانى که پرچمهاى سپاه ( در شام ) با یکدیگر اختلاف نمایند قریه اى از قراء ، ارم ، در زمین فرو رفته ( بواسطهء زلزله ) وقسمت غربى مسجد آن خراب شده وسقوط مى نماید . سپس سه پرچم ( وحزب ) اعلام موجودیت کرده ، اصهب ، ابقع ، وسفیانى وسفیانى از شام ، و ابقع ، از مصر خروج کرده اما سفیانى بر آنها پیروز مى گردد .
  628 - المصادر :
  * : ابن حماد : ص 77
• * حدیث شماره : 212 *
  * ابن زریر ، از عمار یاسر ، نقل کرده و آنرا به پیامبر ( ص ) نسبت نداده است : علامت حضرت مهدى علیه السلام اینستکه ، ترک ها بر شما ( مسلمانان ) هجوم آورند ، و خلیفه وحاکم شما که دارایى واموال را جمع مىکند ، از دنیا برود ، و پس از او شخص ضعیفى به خلافت مى رسد که پس از دو سال از خلافت عزل مى گردد وزمانیکه قسمت غربى مسجد دمشق ، در زمین ( بواسطهء زلزله ) فرو رود وسه نفر در شام خروج نمایند وهنگامیکه اهل مغرب به مصر ، مهاجرت کنند ، این علامت خروج سفیانى مى باشد .
  * *
  * : الفضل بن شاذان : على ما فی سند غیبة الطوسی
• * حدیث شماره : 631 *
  * از علی علیه السلام : اختلافى که در بین نیزه ها ( احزاب ) در شام اتفاق مىافتد نشانه اى از آیات الهى آشکار مى گردد گفته شد : آن چیست یا امیر المؤمنین ؟ فرمود : زلزله اى در شام که بیش از صد هزار نفر در آن کشته شده که خداوند آن را براى مؤمنین رحمت وبراى کافرین عذاب قرار مى دهد . آن هنگام بنگرید به کسانى که داراى قاطرهاى سفید وسیاه ( خاکسترى ) وگوش بریده وپرچمهاى زرد مى باشند که از مغرب روى آورده وبه شام وارد مى شوند وآن زمانیستکه وحشت بزرگ ومرگ سرخ آنجا را فرا گرفته است . آنوقت بنگرید به فرو رفتن قریه اى از دمشق در زمین که ، حرستا ، نامیده مى شود ، وهمانوقت فرزند هند جگر خوار ( سفیانى ) از محلى بنام ، یابس ، خروج کرده و بر دمشق تسلط مى یابد ، پس در آنزمان آماده ، خروج وقیام حضرت مهدى علیه السلام باشید .
  631 - المصادر :
  * : النعمانی : ص 305 - 306 ب 18 ح 16
• * حدیث شماره : 1663 *
  * جابر جعفى ، از امام باقر علیه السلام نقل کرده است : . . . . اهل شام در آن هنگام در مورد سه پرچم با یکدیگر اختلاف مى کنند : پرچم اصهب ، وپرچم ابقع ، وپرچم سفیانى با بنى [ نسل ] ذنب الحمار ، تا جمع زیادى که قبل از آن سابقه نداشته است کشته مىشوند . مردى به دمشق احضار میشود ، و او وهمراهانش کشته مى شوند بگونه اى که قبلا بىسابقه بوده است ، واز طائفه بنى [ نسل ] ذنب الحمار است ، وآن همان آیه اى است که خداوند تبارک وتعالى فرموده است : " فاختلف الأحزاب من بینهم فویل للذین کفروا من مشهد یوم عظیم " ( گروههایى از میان خودشان اختلاف کردند ، واى بر آنانکه کفر ورزیدند از مشاهدهء روزى بزرگ ) ، وسفیانى وهمراهان او ظاهر مىشوند .
  1663 - المصادر :
  * : العیاشی : ج 1 ص 64 ح 117
• * حدیث شماره : 1848 *
  * جابر جعفى ، از امام باقر علیه السلام نقل کرده است که فرمود : در جاى خود باش ( إلزم الارض ) ودست وپاى خود را حرکت نده تا آنکه نشانه هایى را که برایت ذکر مى کنم در مدت یک سال ببینى . ببینى که ندا کننده اى در دمشق ندا مى دهد ، در یکى از نواحى دمشق فرورفتگى ( خسف ) روى خواهد داد وگروهى از مسجد آن ناحیه در آن خسف فرو مىروند ، هرگاه ترکها را دیدى که از دمشق گذشتند آنها پیش مىروند تا به جزیره مى رسند ، و رومیان پیش مى روند تا به [ شهر ] رمله مى رسند ، وآن سال سالى است که در هر سرزمین از سرزمینهاى عرب اختلاف روى خواهد داد . أهل شام در این زمان بر سر سه پرچم اختلاف مى کنند ، پرچم أصهب ، پرچم أبقع ، وپرچم سفیانى ، با بنى ذنب الحمار ( عباسیها ) ، [ طائفه ] مضر ، وبا سفیانى ، دائى هاى او از [ طوائف ] کلب همکارى مىکنند ، سفیانى وپیروانش بر بنى ذنب الحمار چیره مىشوند ، تا آنکه کشتارى شود که قبل از آن چنان کشتارى نشده باشد . مردى در دمشق حاضر گردد وبا همراهانش کشته شوند که قبل از آن چنان کشتارى نشده باشد ، او از بنى ذنب الحمار ( عباسیها ) است ، وآن نشانه اى است که خداوند تبارک وتعالى فرموده است : ( فاختلف الأحزاب من بینهم فویل للذین کفروا من مشهد یوم عظیم ) ( پس اختلاف کردند گروهها از میان ایشان ، واى بر آنانکه از دیدار روزى بزرگ کفر ورزیدند ) .
  1848 - المصادر :
  * : العیاشی : ج 1 ، ص 64 ، ح 117

سرزمین عراق هنگام ظهور وقبل از آن

·                     حدیث شماره : 794 *
* عمرو بن شمر ، از جابر جعفى ، از امام باقر علیه السلام روایت کرده است که فرمود : شما کجا و سفیانى کجا ، او خروج نخواهد کرد ، تا آنکه شیصبانى ، قبل از او خروج نماید . او ( شیصبانى ) از سرزمین ، کوفان ، خروج کرده یکباره مانند آب از زمین جوشیده و دسته و گروه شما را خواهد کشت . آنوقت است که باید آماده خروج سفیانى وحضرت قائم علیه السلام باشید .
794 - المصادر :
* : النعمانی : ص 302 ب 18 ح 8

·                     * حدیث شماره : 235 *
* ابعى بن حراش ، از حذیفه یمانى از رسول الله صلى الله علیه وآله روایت مىکند که فرمود : واقعه اى در ، زوراء ، اتفاق خواهد افتاد . عرض کردند : اى رسول خدا ( ص ) زوراء ، چیست ؟ فرمود : شهرى است در مشرق میان رودخانه ها که بدترین خلق خدا و ظالمان و ستمگران امت من در آنجا ساکن خواهند بود . آنان به چهار نوع عذاب وبلا گرفتار مى گردند ، به شمشیر ، وفرو رفتن در زمین ، و ریختن پرتاب شدن چیزهائى از آسمان بر سر آنها ، و مسخ شدن وبصورت حیوان در آمدن ، ونیز حضرت فرمود : زمانیکه سودانى ، در طلب اعراب بر مىآید وبه اردن مى رسد ، در آن میان است که سفیانى در میان سیصد و شصت سوار خروج نموده وبه دمشق مى رود وبه هر شهرى که وارد مى شود از قبیله ، کلب ، سى هزار نفر با او بیعت مى نمایند ، آنگاه سپاهى به زوراء ، اعزام مىکند که صد هزار نفر را در آنجا مى کشند ، سپس به سمت کوفه سرازیر شده وآنجا را غارت مى نماید ، در آن میان پرچمى از شرق بدست مردى از بنى تمیم بنام شعیب بن صالح ظهور مى نماید ، که اسراى اهل کوفه را از دست سپاه سفیانى خلاص کرده وخود سپاهیان را نیز مىکشد ، همچنین سفیانى سپاهى به مدینه مى فرستد که سه روز آنجا را غارت کرده ، و آنگاه به سمت مکه حرکت مى کنند . تا به زمین بیداء مىرسند خداوند به جبرئیل دستور مى دهد که آنها را عذاب کن ، آنگاه جبرئیل ضربه اى به زمین مى زند وخداوند همه آنها را در زمین فرو مى برد ، که تنها دو نفر از آنها زنده مى مانند تا براى سفیانى خبر ببرند ، ولى سفیانى از فرو رفتن سپاه نمى ترسد . پس از آن مردانى از قریش به قسطنطنیه گریخته ولى سفیانى ، کسانى را نزد پادشاه بزرگ روم ، مىفرستد که آنها را به من برگردان ، و او نیز بر مى گرداند ، و سفیانى نیز آنها را در کنار دروازه شهر دمشق ، گردن مى زند . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
و حضرت مهدى علیه السلام همراه با مسلمانان وارد دمشق مىشود واز آن سو نیز رومیها براى جنگ به آنجا حرکت مى کنند ، آنزمان پادشاه روم پنجمین نفر از خاندان هرقل است که به او طباره ، مى گویند وفتنه ها در زمان او بروز مى کند . اما شما ( مسلمانان ) براى مدت هفت سال با رومیها صلح نموده وبا کمک آنها با دشمن سومى مىجنگید . ودر سلامتى نیز غنیمت بدست مى آورید . ودر زمین سر سبزى که داراى تبه مى باشد فرود مى آئید ، در آن میان یکى از رومیها مى گوید : صلیب پیروز شد ، ویکى از مسلمانان بپا خاسته و صلیب را مى کشد ومى گوید خدا پیروز شد . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
* *

·                     * حدیث شماره : 194 *
* حرب بن أبی أسود دوئلى ، از پدرش ، از على بن أبی طالب علیه السلام روایت کرده که مىفرماید : از دوستم حضرت محمد صلى الله علیه و سلم شنیدم که مى فرمود : بزودى براى فرزندان عموى من شهرى در سمت مشرق میان دجله و دجیل و قطربل و صرات خواهد بود ، در آن بناهایى از چوب وآجر وگچ وطلا خواهند ساخت وبدترین خلق خدا و ستمگران امت من در آن ساکن مىشوند ، آگاه باشید که بدست سفیانى هلاک خواهند شد بخدا سوگند گویا من مىبینم که سقفهاى آنها فرو ریخته و ویران مىشوند .

* حدیث شماره : 635 *
* از علی علیه السلام : بعد از آنکه نماینده ومأمور سفیانى کوفه ( عراق ) را به شدت زیر پا گذاشت وآنجا را کاملا کوبید ، وبهم زد ، سفیانى به او دستور مى دهد که به طرف حجاز حرکت کند و او هم وارد مدینه شده ودر میان قریش با شمشیر عمل کرده واز قریش وانصار چهار صد نفر را کشته وشکم زنان را پاره کرده وبچه ها را مى کشند ونیز دو برادر وخواهر را بنام محمد وفاطمه را کشته وجلو در مسجد مدینه به دار مى کشد .

·                     635 - المصادر :
* : ابن حماد : ص 88

·                     * حدیث شماره : 1047 *
* حسین بن سعید ، از منذر جوذى ، که نقل کرده و مىگوید از امام صادق علیه السلام شنیدم مى فرمود : قبل از قیام حضرت قائم علیه السلام بواسطه پدیدار شدن آتشى در آسمان وبالا رفتن وبزرگ شدن سرخى در آسمان مردم کیفر گناهان و معاصى خود را دیده وعذاب خواهند شد ، همچنین مردم بواسطهء فرو رفتن شهر بغداد ، وشهر بصره در زمین وریخته شدن خونها وخراب شدن خانه ها ونابود گشتن مردم آنجا ( بصره ) وظاهر شدن ترس و وحشت در میان مردم عراق که آرام و قرار را از آنها خواهد گرفت ، عذاب مى گردند .
1047 - المصادر :
* : الارشاد : ص 361

·                     * حدیث شماره : 1048 *
* عثمان بن جبله ، از عمر بن أبان کلبى ، از امام صادق علیه السلام روایت کرده که حضرت فرمود : گویا مى بینم ، سفیانى ، یا نماینده او را که بار و بنهء خود را در میدان کوفه ( ظاهرا مراد عراق است که بدست سفیانى مى افتد ) پائین گذاشته ومنادى او فریاد زند که : هرکس سر یکى از شیعیان علی علیه السلام را بیاورد ، هزار درهم جایزه مى گیرد ، آنگاه همسایه بر همسایه یورش مىبرد وبه بهانه اینکه او از شیعیان علی علیه السلام است او را گردن زده وهزار درهم مىگیرد ، آگاه باشید حکومت شما در آنروز با زنا زاده گان خواهد بود گویا مىبینم کسى را که ماسک به صورت دارد ، عرض کردم : دارنده ماسک کیست ؟ فرمود : شخصى از خود شما که ظاهرا شیعه بوده وماسک ( به صورت دارد ( کنایه از اینکه جاسوس مى باشد ) وشما را شناسائى وانتخاب کرده ، سپس یکى یکى معرفى مىنماید ، بدانید که او فرزند زناست .
1048 - المصادر :
* : الفضل بن شاذان : على ما فی غیبة الطوسی .
* : غیبة الطوسی : ص 273

·                     * حدیث شماره : 476 *
* علی ( ع ) فرمود : ( اى اهل بصره ) اى اهالى شهرى که تاکنون سه مرحله ، اهل خود را به کام مرگ فرستاده است خداوند متعال ، مرحلهء چهارم را نیز محقق ساخته و کامل مىکند ، اى لشکریان زن ( عایشه ) و اى طرفداران آن مرکب ( شتر عایشه ، جمل ) که چون فریاد زد اجابت کردید و زمانى که پى شد ، شکست خوردید و ( گریختید ) زود رنجیده خاطر مىشوید ، و آیین شما نفاق است و آب آشامیدنىتان تلخ و غیر قابل استفاده و خاک شهرتان بدبوترین خاکها و دورترین آنها از رحمت خداوندى است ، در این شهر نسبت شرارت وتبهکارى ، نه دهم است ( یعنى از هر ده نفر ، نه نفر تبهکار وشرورند ) کسى که در آن شهر بماند در اثر گناه اوست و آنکس که از آن خارج شود ، رحمت خدا شامل وى شده است ، گویا مىبینم شهر شما ( بصره ) را آب پوشانده است ، بگونه اى که غیر از کنگره هاى مسجد که مانند سینهء پرنده ( مرغابى ) در وسط دریا آشکار است ، چیزی دیده نمىشود ، در این هنگام احنف بن قیس بپا خاست و عرض کرد : اى امیر مؤمنان اینها چه زمانى اتفاق مىافتد ، حضرت فرمود : اى ابا بحر ، تو آن زمان را هرگز درک نخواهى کرد ، فاصلهء میان تو و آن زمان قرنها خواهد بود ، ولى باید حاضرین شما به غائبین و آنها نیز به برادران دینى خود برسانند ، زیرا زمانى که دیدند نیزارهاى آن تبدیل به خانه ها و آسمانخراشها شده است ، پس فرار ، فرار ، که در آن روز ، دیگر بصره اى باقى نخواهد ماند . سپس حضرت متوجه سمت راست خود شد و فرمود : فاصلهء میان شما و ابله چقدر است ؟ منذر بن جارود عرض کرد : پدر و مادرم فدایت ، چهار فرسخ . حضرت بدو فرمود : راست گفتى ، به خدایى که پیامبر اسلام حضرت محمد ( ص ) را به پیامبرى برانگیخت واو را به مقام نبوت کرامت بخشید ، و رسالت را مخصوص وى گردانید و مرغ روحش را شتابان در بهشت جاودان جایگزین فرمود ، از آن بزرگوار شنیدم ، همانگونه که شما هم اکنون از من مىشنوید ، که فرمود : اى على ، آیا مىدانى فاصلهء میان جایى که بصره نام دارد و میان منطقه اى که آنرا ابله مىنامند چهار فرسخ است ؟ در این منطقه محل استقرار خراج گیران ( مأمورین مالیات ) خواهد شد ، در آن مکان هفتاد هزار نفر از امت من به شهادت مىرسند که بمنزلهء جنگ بدر هستند ، منذر عرض کرد : اى امیر مؤمنان ( ع ) پدر و مادرم فدایت ، چه کسى آنان را مىکشد ؟ حضرت فرمود : آنها بوسیلهء برادرانى که مانند شیاطین سیاه چهره و بد بو هستند ، کشته مىشوند ، حرص و طمع آنها زیاد است ، ولى در غارت و چپاول ، سودى اندک دارند ، خوش به حال کسى که به دست اینان کشته شود ، گروهى براى مبارزهء با آنها پیشگام مىشوند که نزد متکبران آن زمان ، خوار هستند ، در زمین ناشناس و در آسمان معروف اند ، آسمان و زمین و آنچه در آنهاست بر آنان مى گریند ، آنگاه چشمان مبارک حضرت پر از اشک گردید و فرمود : واى بر تو اى بصره ، از سپاه و لشکرى که نه صدا دارد و نه گرد و غبار ، منذر بار دیگر عرضه داشت ، آنچه فرمودید که از ناحیه عزق براى آنان ( اهل بصره ) پیش مى آید ، کدام است ؟ حضرت فرمود : این لفظ ( واى ) داراى دو در است ، یکى در رحمت ودیگرى در عذاب ، آرى اى فرزند جارود ، خونخواهانى بزرگ که گروهى از آنان برخى دیگر را به قتل مى رسانند ، واز آن جمله فتنه و آشوبى است که ویرانى خانه ها وشهرها وغارت اموال را بدنبال خواهد داشت ، واسارت زنانى که با وضع بسیار دلخراشى سر بریده مىشوند ، اى واى ، که تا چه اندازه سرگذشت آنان شگفت آور است ! و از جملهء آن نشانه ها ، دجال بزرگ یک چشم است که چشم راست او ناپیدا است ودر چشم دیگرش لکه اى مانند گوشت جویده شده دیده مىشود ، که آمیخته به خون است ، چشم وى مانند دانهء انگورى است که روى آب شناور باشد از حدقه بیرون آمده است ، گروهى از مردم بصره هستند که تعدادشان به اندازهء شهداى ، ابله ، مىرسد وانجیل ها را حمایل دارند از او پیروى مىکنند ، در آن زمان عده اى کشته مىشوند و عده اى فرار مى کنند وپس از آن ، لرزش زمین ، به اطراف پرتاب شدن ، فرو رفتن در زمین ، وبصورت دیگر در آمدن شکل و قیافه هاست ، آنگاه گرسنگى در اثر قحطى وپس از آن مرگ سرخ ، یعنى ( غرق ) اتفاق مى افتد . اى منذر : شهر بصره در کتب آسمانى ، داراى سه نام دیگر غیر از بصره است که جز دانشمندان و علماء آنها را کسى نمىداند از جمله ، خریبه ، تدمر ، ومؤتفکه است . اى منذر - بخدایى که دانه را شکافت وانسانها را آفرید ، اگر بخواهم شما را از ویرانى عرصات ، عرصه به عرصه آگاه مىسازم وبه شما مىگویم که چه هنگام ویران مىشوند وچه زمانى پس از ویرانى تا روز قیامت آباد مىگردند ، و من در این زمینه علم و دانش فراوان دارم ، اگر از من بپرسید خواهید دانست که کلیه امور مربوط به آنرا مى دانم " .
476 - المصادر :
* : شرح نهج البلاغة ، ابن میثم البحرانی : ج 1 ص 289 - 290 الخطبة 13

·                     * حدیث شماره : 723 *
* ابو خالد کابلى مى گوید : امام زین العابدین علیه السلام بمن فرمود : اى ابا خالد فتنه هائى مانند تاریکى شبهاى تار شما را فرا خواهد گرفت که جز کسانى که خداوند از آنها پیمان گرفته کسى نجات نخواهد یافت . آنها هستند که چراغ هدایت و چشمهء علم بوده و خداوند ایشان را از هر فتنهء ظلمانى نجات خواهد داد گویا مىبینم صاحبتان را در بالاى ، نجف ، پشت ، کوفان ، در میان سیصد و اندى ( سیصد وسیزده نفر ) از مردان که جبرئیل از سمت راست ومیکائیل از سمت چپ واسرافیل از جلو او را در برگرفته اند و او پرچم رسول الله صلى الله علیه وآله را باز مىنماید ، با آن پرچم به هیچ گروهى حمله نمى کند جز آنکه خداوند آن قوم وگروه را هلاک خواهد کرد .
723 - المصادر :
* : أمالی المفید : ص 45 المجلس 6 ح 5

·                     * حدیث شماره : 777 *
* ابوسعید خراسانى ، از امام صادق و آن حضرت از امام باقر علیه السلام روایت کرده که فرمود : زمانى که حضرت قائم ( علیه السلام ) در مکه قیام کرده و مى خواهد بسمت کوفه حرکت نماید ، منادى حضرت ندا مىدهد که هیچکس آب وغذا همراه خود بر ندارد وسنگ موسى بن عمران را که وزن آن باندازه یک بار شتر است همراه خود بر داشته ودر هر منزلى که فرود مى آید ، چشمه اى از آن بیرون مىآید ، و هر کسى را که گرسنه است سیر کرده و هر که را که تشنه است سیراب مى نماید ، وفقط همین ( سنگ ) زاد وتوشه آنها خواهد بود تا از پشت کوفه وارد نجف شوند .
777 - المصادر :
* : بصار الدرجات : ص 188 ب 4 ح 54

·                     * حدیث شماره : 651 *
* از علی علیه السلام که مى فرمود : روزى ، کوفه ، وحیره ، بهم وصل خواهند شد بصورتى که زمینها بین آنها به دینارها فروخته مى شود ( یعنى قیمت زیادى پیدا خواهد کرد ) ودر دره ، حیره ، مسجدى ساخته خواهد شد که پانصد در داشته وجانشین حضرت قائم علیه السلام عجل الله تعالى فرجه در آن نماز خواهد خواند ، زیرا مسجد کوفه براى آنها دیگر کوچک خواهد بود و همچنین دوازده امام عادل ( علیهم السلام ) در آن نماز خواهند گذاشت . عرضکردم یا امیر المؤمنین : آیا مسجد کوفه اى را که امروز براى مردم توصیف مى نمائى ، توسعه داده خوهد شد . فرمود : چهار مسجد در آن ساخته خواهد شد که مسجد کوفه کوچکترین آنها خواهد بود واین مسجد و در مسجد دیگر در دو طرف کوفه از اینطرف واینطرف ، با دست اشاره کرد به طرف محل ، بصریها ، وغریها .
651 - المصادر :
* : التهذیب : ج 3 ص 253 - 254 - ح 19

·                     * حدیث شماره : 1050 *
* ابراهیم بن عمر یمانى ، از ابوبصیر ، از امام صادق علیه السلام روایت کرده که فرمود : حکومت آنها ( دشمنان ما ) از بین نخواهد رفت تا آنکه در روز جمعه اى مردم را در کوفه کشتار نمایند ، گویا مى بینم سرهائى را که در بین باب فیل ، و باب اصحاب صابون ، به زمین مىریزد .

·                     * حدیث شماره : 839 *
* سیف بن عمیره ، از ابو بکر حضرى نقل کرده که گفت : به امام صادق یا امام باقر علیهما السلام عرضکردم که : بعد از حرم خداوند وحرم رسول الله صلى الله علیه وآله کدام بقعه وحرم از همه بر تر مى باشد حضرت فرمود : اى ابوبکر ، کوفه . آنجا ( کوفه ) پاک وطاهر بوده ودر آنجا قبور پیامبران مرسل وغیر مرسل واوصیاء صادق وراستگو مى باشد مسجد سهیل ، در آنجاست ، که خداوند هیچ پیامبرى را نفرستاد جز آنکه در آنجا نماز خوانده است واز آنجا عدل خداوند ظاهر شده ودر آنجا قائم خداوند وقیام کنندگان بعد از آنحضرت خواهند بود ، وآنجا منزل وخانه پیامبران واوصیاء صالحان مى باشد .
839 - المصادر :
* : کامل الزیارات : ص 30 ب 8 ح 11

·                     * حدیث شماره : 1075 *
* مرازم بن عبد الله ، از ابوبصیر ، از امام صادق علیه السلام نقل کرده است که فرمود : اى ابا محمد ( کنیهء ابو بصیر ) گویا مى بینم حضرت قائم علیه السلام در مسجد سهله همراه با اهل وعیال خود وارد شده است ، عرضکردم ، آنجا منزل اوست ؟ فرمود : آرى ، آنجا منزل ادریس علیه السلام نیز بوده است ، وخداوند هیچ پیامبرى را مبعوث نکرد جز آنکه در آن مسجد نماز خوانده است ، وکسیکه در آن مسجد اقامت نماید ، گویا در خیمهء رسول الله صلى الله علیه وآله اقامت نموده است ، وهیچ زن ومرد مؤمنى نیست که دلش با آنجا نباشد ، وهیچ شب وروزى نمىگذرد جز آنکه فرشتگان به آن پناه برده و در آنجا خدا را عبادت مى نمایند ، اى ابا محمد اگر من نزدیک شما ( نزدیک کوفه ) بودم ، هیچ نمازى نمى خواندم مگر در آن مسجد ، سپس زمانیکه قائم ما ( علیه السلام ) قیام نماید ، خداوند براى رسول خود وما ( از دشمنان ) انتقام خواهد گرفت .
1075 - المصادر :
* : المزار الکبیر : - على ما فی البحار .
* : قصص الراوندی : ص 80 ح 63